O książce: 1980 / "...Omara Chajjama nie da się oddać przeszłości. Jest to substancja rozwijająca się, gdyż poezja Chajjama jest ciałem ludu. Gdziekolwiek pójdziesz, bez względu na to, w który zakątek Iranu trafisz, spogląda na ciebie bystre, ironiczne spojrzenie Omara Khayyama. I na pewno usłyszysz jego słowa: „Żyjesz - więc raduj się, Khayyam!” Tak, Omar Khayyam wciąż żyje. Będzie żył wiecznie, na zawsze. Blisko wszystkiego, co żyje. Ze wszystkim, co idzie do przodu. …»